upokorzenie....

Gość

To był najgorszy dzień mojego życia. Nie miałam pojęcia, że pierwszy dzień tak źle się skończy. Byłam po prostu w szoku. Wszystko było w porządku dopóki nie poszłam na historię. Wybrałam ten przedmiot, bowiem marzyłam by w przyszłości móc studiować archeologię. Niestety nie było na nim Belli. A właśnie co do Belli. Muszę powiedzieć, że zmieniłam o niej zdanie. Wcale nie dziwię się, że Jacob się w niej zakochał. To sympatyczna i urocza dziewczyna. Na początku nam nie wyszło, jednak w szkole znaleźliśmy wspólny język. Z miejsca poznała mnie ze swymi nowymi przyjaciółmi, czyli z Jessiką, Mikiem, Tylorem i pozostałymi. Wszystko było wspaniałe dopóki go nie zobaczyłam. Nawet nie miałam pojęcia, że to uczeń. Wyglądał na o wiele starszego ode mnie. Chciała podziękować mu, ale on orientacyjnie mnie ignorował. Uwierzycie? Udawał, że mnie nie zna po tym jak uratował mi życie. Dla mnie był to istny szczyt bezczelności. Na historii przeszedł samego siebie. Przynajmniej dowiedziałam się jak się nazywa. Duncan Cullen. Wypowiadam imię z zaciśniętymi pięściami, mało nie zgniatając długopisu w ręku. Nawet jak dla kogoś takiego jak on, to było zbyt żenujące. Gdy nauczyciel kazał mi usiąść obok niego, zrobił coś czego nikt się nie spodziewał a ja sama czułam się upokorzona. W dodatku obecna była jego siostra Alice, która patrzyła na mnie jakimś takim dziwnym wzrokiem.
- Dlaczego nie chcę pan by usiadła koło pana, panie Cullen? – Zapytał nauczyciel przy całej klasie. Wydawało mi się, że na moment poczerwieniał na twarzy, ale trudno było mi to stwierdzić.
- Nie mam ochoty na niczyje towarzystwo. – Oświadczył oschłym tonem, lustrując mnie wzrokiem. – A zwłaszcza jej. – Poczułam wtedy jak łzy wzbierały mi się pod powiekami. Zabolało. Klasa wybuchła gromkim śmiechem a ja poczułam się strasznie upokorzona.
- Chyba nieco przesadziłeś… - Usłyszałam głos Alice, ale nie zwróciłam na niego uwagi. Wybiegłam z klasy, wprost do łazienki, gdzie wybuchłam płaczem. Najpierw uratował mi życie a potem mnie upokorzył. Z tym facetem stanowczo coś było nie tak.
- Chusteczki? – Usłyszałam niespodziewanie męski głos. Odwróciłam się i aż zaparło mi dech. Prze de mną jawił się strasznie przystojny chłopak, o niezwykle bladej twarzy. Jego spojrzenie sprawiało, że miękły mi kolana.
- To chyba damska toaleta. – Wykrztusiłam, nie mogąc nic sensownego wymyślić.
- Obawiam się, że nie. – Zarumieniłam się gdy zorientowałam się, że chłopak miał jednak racje. Z tego wszystkiego pomyliłam toalety. Nie ma to jak dobijanie umarłego. Wydukałam jakieś przeprosiny, po czym pospiesznie opuściłam toaletę wpadając na Alice Cullen.
- Powinnam przeprosić za brata. – Powiedziała, wydając się nieco speszona naszym spotkaniem. – Nie spodziewałam się tego po nim. Dogadałam się z nauczycielem. Usprawiedliwi ci nieobecność a siedzieć możesz koło mnie. Jasper usiądzie z Duncanem. – Uśmiechnęła się tak ciepło, że nie mogłam odmówić. Jednak chyba tylko Alice była dla mnie przyjacielska. Po za nią z całej rodziny Cullenów, wszyscy byli chłodni i obcesowi. Nawet chłopak Belli, Edward potraktował mnie z rezerwową przyjemnością. Nie powiem zabolało. Miałam wrażenie, że coś ze mną nie tak, bowiem wszyscy inni byli naprawdę mili. Próbowałam wymusić coś na Belli, ale nie chciała mi nic powiedzieć. Powiedziała, jedynie bym trzymała się z dala od Cullenów, bowiem w rezerwacie mogliby to nieopatrznie zrozumieć. Nie wiem co miały znaczyć te słowa. Nie spodobały mi się. Brzmiały jak ostrzeżenie. Czułam jednak, że wkrótce poznam ich znaczenie. Nie spotkałam Duncana już później. Dopiero dwie godziny, po tym jak wychodziłam ze szkoły stał na parkingu, rozprawiając o czymś z jasnowłosą blondynką. Na moment nasze oczy spotkały się. W nich również dostrzegłam ostrzeżenie, i coś jeszcze. Coś czego nie mogłam rozszyfrować. Szybko jednak odwróciłam głowę, zmierzając w stronę czekającego na mnie Rogera. Podjęłam jednak dwie decyzje. Unikać Duncana Cullena, oraz dowiedzieć się o co chodzi. Nie mogłam tego tak zostawić. Czułam rosnącą tajemnicę. Zagadkę, którą musiałam rozwiązać. Nie obchodziły mnie ostrzeżenia, jakie wszyscy rzucali mi w około. Dręczyło mnie strasznie upokorzenie, ze strony Duncana Cullena i obiecałam sobie, przy najbliższej okazji dać mu solidną nauczkę. Nie należałam do osób, które nadstawiały drugi policzek. Znalazł sobie we mnie równą przeciwniczkę i przy najbliższej okazji zamierzałam mu to udowodnić. Uśmiechnęłam się zalotnie do Rogera. Denerwował mnie to fakt, ale był jedyną osobą w pobliżu, która była dla mnie w miarę życzliwa. Już pogodziłam się z tym faktem. Nim wsiadłam do złocistego, czegoś Rogera czułam na sobie figlarne spojrzenie Duncana. Z wyższością wsiadłam do samochodu o ile mogłam nazwać to samochodem, czego nie byłam taka pewna. Wsiadając do auta żałowałam, że nie mogłam zapaść się pod ziemię. Ok. nie mam nic przeciwko starym, dobrym terenówka. Tu w Forks była dobrym pojazdem. Ale taki kolor? Rety, już chyba gorzej być nie może. Odjeżdżając czułam na sobie spojrzenia wszystkich. Zastanawiałam się w jaki sposób zdołam przeżyć jutrzejszy dzień.

MOŻE NIECO GORSZY OD POPRZEDNIEGO ALE RÓWNIEŻ WIDZIANY OCZAMI LISBET Z KOLEJNEGO NOWEGO ROZDZIAŁU JAKI SIĘ POJAWI NA MOIM BLOGU. DLA ZAINTERESOWANYCH: [link widoczny dla zalogowanych]

Josette

A ja to czytałam na blogu, przyznam że jak robisz wycinki są większe wrażenia:)
Damska toaleta, przyznam że ten kawałeczek podobał mi się najbardziej. wspaniale opisujesz uczucia osób. Smile

Gość

Josette ma rację, wycinki są efektywniejsze. Przeczytałam całość na blogu, a jednak ten fragment przypadł mi do gustu tutaj. Wink

Silene Nessie Cullen-Hale

A jednak to prawda, że w odpowiednich porcjach lepiej smakuje Very Happy

Bardzo mi się podoba.

videogirl

Aaah, a ja w ogóle nie wiedziałam o co chodzi, o kim ty mi tutaj piszesz, i przyznam, że wciągnęło mnie. Doszukałam się kilku błędów. Ale jeszcze właściwie to nie czytałam o innych bohaterach, tak jak ty masz tutaj np. Duncana. Duży plus Smile

Gość

Żeby się połapać muszę na początek zajrzeć na bloga, ale czytając ten fragmencik stwierdzam, że bardzo ciekawie napisane. Przenoszę się na bloga. ;]

Gość

Ciekawe imiona muszę przyznac ;D

Gość

Imiona świetne. Ja tam mam zawsze problem z ich doborem, a tu są idealne.

Josette

ma ten talent! Ros, nawet się ze mną nie sprzeczaj!